Srebrne Diablice

24-06-2013, 12:50 Sandra Hajduk

Po raz drugi z rzędu Diablice IGLOO Rugby Club Ruda Śląska zakończyły sezon na podium. Po ubiegłorocznym brązowym medalu wspięły się o szczebel wyżej, zdobywając Wicemistrzostwo Polski.

 

Przed ostatnim turniejem cyklu rozgrywek zajmowały w tabeli drugie miejsce i do Warszawy w sobotę 22 czerwca br. jechały z zadaniem utrzymania tej pozycji. Zadanie wykonały, ale jak na „czarcie charaktery” przystało, nie obyło się bez wyjątkowych, skrajnych wręcz emocji, grania na nerwach i pokazywania rogów.

 

Będące faworytem w swojej grupie przegrały nieoczekiwanie w kiepskim stylu pierwszy mecz z Black Roses Poznań 0:17 i co jedynie można o tym meczu powiedzieć to, że o postawie rudzianek należy jak najszybciej zapomnieć. W przeciwieństwie do drużyny z Poznania, która okazałą się być „czarnym koniem” turnieju sięgając w nim po drugie miejsce. Zrobiło się nerwowo, kiedy w drugim meczu poznanianki ograły Frogs Warszawa i Diablice musiały w tej sytuacji wejść do półfinałów z drugiego miejsca, wyprzedzając lepszym bilansem drugie zespoły z dwóch pozostałych grup. Przystępując do meczu z Frogs Warszawa wiedziały, że muszą wygrać wysoko, co najmniej 35:0. Nie zawsze gra się dobrze pod presją określonego wyniku, ale Diablice wreszcie zaczęły grać swoje rugby i zdeklasowały warszawianki 50:0.

 

Obecność w czwórce finalistek gwarantowało srebrny medal pod warunkiem, że drużyna z trzeciego miejsca w tabeli rozgrywek Tygrysice Sochaczew nie wygrają tego ostatniego turnieju. Tygrysice trafiły w półfinale na Black Roses, a Diablice musiały się zmierzyć z faworytem do złota, niepokonanymi w tym sezonie Ladies Lechia Gdańsk. Dziewczyny z Gdańska to aktualne (2012) i poprzednie (2011) Mistrzynie Polski. Wygrywały w bieżącym sezonie wszystko co było do wygrania w bezdyskusyjnym stylu – z Diablicami wygrały dwukrotnie 40:0 i 36:0. Jednak dążące do zmazania plamy na honorze, jakim był styl porażki w meczu otwarcia turnieju z poznaniankami Diablice zgrały swój najlepszy mecz w sezonie i bardzo wysoko postawiły poprzeczkę gdańszczankom. Ladies nie były w stanie rozwinąć skrzydeł i narzucić, jak to mają w zwyczaju swojego stylu przeciwniczkom. Mocna, niemal bezbłędna i wysoka obrona (na połowie rywalek) Diablic spowodowała, że to rudzianki bliższe były przyłożenia. Niestety, w ostatniej akcji meczu Ladies przykładają i prowadzą 5:0. Druga połowa ma podobny przebieg, z tą różnicą, że Ladies kolejne 5 punktów zdobywają wcześniej. Ale po tej akcji na boisku rządzą już tylko Diablice, goniąc wynik dzięki wybornej akcji Anny Szkudlarek (przyłożenie i podwyższenie) do stanu 7:10. Na więcej zbrakło jedynie czasu. Przegrany, zawsze pozostaje przegranym, ale ważne jest jak się przegrywa. Diablice pokazały, że można grać z mistrzyniami jak równy z równym. Do pełni szczęścia zabrakło niewiele. Minuty, dwóch gry więcej.

 

Kiedy w drugim półfinale Czarne Konie turnieju – Black Roses pokonują Tygrysice Sochaczew 21:15 wiadomo, że już nic i nikt nie odbierze drużynie z Rudy Śląskiej srebrnego medalu.

 

O ile w półfinale Diablice zagrały najlepszy mecz sezonu, to w meczu o III miejsce w turnieju z Tygrysicami najbardziej szalony i emocjonujący. Mecz nie decydował już o medalach, tak więc obydwie drużyny mogły zagrać na zupełnym luzie i okazało się zbawienne. Rudzianki i sochaczewianki stworzyły widowisko, które zgodnie okrzyknięto hitem sezonu, może nawet i trzech ostatnich lat. Sam przebieg meczu to odzwierciedla: Akcja Tygrysic i 7:0 dla nich, odpowiedź Diablic (ponownie Anna Szkudlarek w pięknej indywidualnej akcji) i 7:7, 5 punktów przed przerwą i 12:7 dla Sochaczewa. W drugiej połowie przyłożenia Stelli Klliner i Angeliki Piekorz - Diablice prowadzą 17:12. W ostatniej akcji meczu Diablice mają piłkę, dwukrotnie mają okazją bezpiecznie wyekspediować ją w aut (co zakończyłoby mecz), ale robią to nieskutecznie, kontra zespołu z Sochaczewa kończy się przyłożeniem i kopem z podwyższenia z bardzo rudnej pozycji, który podsumowuje ten emocjonujący mecz wynikiem 19:17 dla Tygrysic. Mecze tych dwóch drużyn przechodzą do historii polskiego kobiecego rugby - wystarczy przywołać mecz z majowego turnieju w Rudzie Śląskiej, w którym Diablice przegrywając 0:14, kończą go zwycięstwem 22:14 czy zakończonym rzutami karnymi (wyjątkowa rzadkość w rugby) mecz tych dwóch drużyn w Pucharze Polski w 2011 r.

 

Porzekadło mówi, że kobieta zmienną jest. Diablice i ich „czarci” występ w Warszawie jest tego znakomitym przykładem: katastrofalna postawa w pierwszym meczu z Black Roses Poznań, mobilizacja i wyjątkowa skuteczność z Frogs Warszawa, prawie idealny pod względem taktycznym i gry obronnej najlepszy w tym sezonie występ przeciwko Ladies Lechia, pełnia sportowego szaleństwa i szczyty emocji w starciu z Tygrysicami Sochaczew. Czy takiej pełni kobiecości w wydaniu rudzianek można nie kochać?

 

Srebrny medal Mistrzostw Polski dla Rudy Śląskiej zdobyły: Weronika Staniczek, Magdalena Radzikowska, Mariam Shakyan, Stella Klinner, Angelika Piekorz, Sylwia Łuksik, Anna Szkudlarek, Patrycja Bober, Marta Łabądź, Żaneta Wołk, Wioleta Olejniczak, Dominika Żurek, Urszula Kurcbach i trener Mariusz Świerczyński.

 

Wyniki rudzianek podczas ostatniego turnieju w Warszawie 22.06.2013 r.

Diablice IGLOO Rugby Club Ruda Śląska – Balck Roses Poznań 0:17

Frogs Warszawa – Diablice IGLOO RC Ruda Śl. 50:0

półfinał

Diablice IGLOO RC Ruda Śl. – Ladies Lechia Gdańsk 7:10

mecz o III miesjce

Diablice IGLOO RC Ruda Śl. – Tygrysice Sochaczew 17:19

Warto dodać, że MVP warszawskiego turnieju wybrana została Anna Szkudlarek (dla Diablic zdobyła w sumie 34 pkt. (4 x 5 pkt. z przyłożeń i 7 x 2 z podwyższeń).

Pierwsza trójka Mistrzostw Polski 2013 r.

1, Ladies Lechia Gdańsk

2. Diablice IGLOO Rugby Club Ruda Śląska

3. Tygrysice Sochaczew

 

Źródło: Igloo Rugby Club Ruda Śląska